Soñei

Hace ya algunos años, participé en un concurso de poesía en gallego. Sé que muchos de los lectores que llegan hasta aquí es posible que no comprendan en su totalidad lo que en estas letras se dice, ya que no sois gallegos, pero estoy segura que la sonoridad y el contenido general es de fácil comprensión.
Espero que os guste.

SOÑEI

Pode ser que as niñas cores cúbranse de negro,

pode ser que o meu amor sexa só un reflexo do sol.

Se cadra a idea de amar só sexa unha fantasía esquecida

unha chea de imaxinacións sen son, sen cor, sen ser amor.

Quizáis descubras que hai tra-lo túl, o brilo dunha enana azul.

Durmindo na miña alcoba, esperando a túa luz.

Desexos esperdigados nun espazo ingrávido.

Intencións cheas de pecado.

Soñei que era parte de ti,

sentín cubrir o teu vivir

tremores de saudade

que elevan a miña vontade.

Soñei que era unha estrela

viaxando a través da xanela.

Soñei convertirme nun alento

bañando o teu corpo cruento.

Soñei que era parte de ti

sentín ser o teu devenir.

Canción de soidade

que enchen as miñas idades.

Pode ser que sexa unha ilusa, que siga crendo nas bruxas

pode ser que o amor sea unha ilusión...

Pero a miña paixón non ten confusión, ten corazón

Son so pó, perdida no deserto do desamor...

Soñei que era parte de ti,

e espertei sentíndome bulir.

Soñei.